Halaxe da, euskal itzulpengintzaz ari garen honetan, ezer gutxi diot, literaturgile gailurreko lanetatik gure inguruan itzultzen ari diren artetik, onak, oso onak eta euskaldunak daudela azpimarratzen badut. Egun, ametsik ederrenean ere urrutikotzat jotzen zen egitasmoaz ari gaitezke lotsarik gabe, eta asko badago egiteko oraindik ere, ez daukagu munduan barnako idazle eta poeta handienen lanak euskaraz ezin ditugula irakurri orain zertan haserre aritu beharrik.

   Batez ere irakurri, irakurzaletasunaren aldeko erronka erabatekoa baita, estandarizazioa eta guzti, orain-oraingo euskal itzulpengintza, idatz-tankeraz xume, hizkuntzaz eder, edukiz sakon, eta azken emaitzaz harrigarri. Horren guztiaren adibide dugu Agota Kristofen Koaderno Handia liburua, Eskarne Mujikak ezin egokiago euskaratua.

   Liburua berez da bikaina, baina Eskarne Mujikak egindako haren itzulpenak bikaintasun hori pizten du, barne-barnean liluragarriki, gainera. Eraman egiten zaitu, bihotzetik eraman, indar handiz, jakin-minera eta poesiara abailtzen, eta une batez ez dakizu horrelakorik zer eta non aurkitu ahalko duzun irakurtzeko berriz.

   Agota Kristofen Koaderno Handia berriro ere irakurri behar, inoiz baino gehiago liburu bat maite izanaren damua leuntzeko.

Zabalik, 2001-05-26