Lore bustiak

Raferti

Ene iraganean hotza egiten

zuen goizero, lore bustiak ezpatak ziren

gure mendekua mozteko prest.

Horregatik ez ginen goiza ondo heldu

are irtetzen, zabor miazkatzaileak

ezkutatzen ziren arte ez behintzat.

Arima erdibituta

genuen kontzientziazio

klase partikularretara joaten ginenean,

gerratik bueltatzen diren pertsona isilak

bagina bezala.

Gauero iluntasuna geometrikoki

ugaltzen zen neguko ortzearen dimentsio

ezberdinetan, eta orduan soma

zitekeen loreak bustirik azaldu

behar ziren ala ez.

Txoriak eskuadra eta kartaboiz eginiko

izarren arteko sare konplikatuetako

hari kriptikoetan pausatzen ziren

hiriari begira.

Isiltasunak kaleak jipoitzen zituen

megafonoetatik tiro hotsak entzuten

ez ziren tarteetan.

Urteak pasa zitezkeen ezer

pasa gabe, goizero zerutik

iluntasuna lurrinduz.

Ene iraganean hotza

egiten zuen goizero, sarri,

gaua zaunka igarotako txakurrak

hilik agertzen ziren, odol putzu baten

gainean itota, ezpata batek erdibitu

izan balitu bezala. Horregatik ez gara goiza

ondo heldu arte irtetzen, eta

ez gara irtengo mendekua ate joka

dugun bitartean.

Ez zaizkit bat ere gustatzen

goizeko lore bustiak.