Puskatu egin nintzen

 

Puskatu egin nintzen,

aspaldi, oso aspaldi,

txikitan,

ez naiz oroitzen noiz.

Inork ez zuen ezer ikusi,

eta neu ere ez nintzen ohartu

puskatu nintzenean.

 

Puskatu egin nintzen,

aspaldi, oso aspaldi,

txikitan,

ez naiz oroitzen noiz.

Ez naiz sekula osatu,

ez nik ez beste inork ez baitaki

noiz eta nola puskatu nintzen.

 

Ez naiz sekula osatuko,

eta honezkero ez nuke nahi,

izan naizen onena

puskatuta izan naizelako beti,

puskatuta maite izan dudalako zinez

neure burua.

 

 

© Juan Luis Zabala

 

 

"Hautsia natza" orrialde nagusia

www.susa-literatura.eus