Iñar mingotzak

Irudimena len bizkor neukan, argi ta zabal gogoa; orain ezer ez onik buruan, baizik... alperrikakoa!: errauts, aize ta geldoa.   Oraindio ni zergatik nagon ain bakar mutilzarturik?: txoriyak iñoiz ez du egiten elur-gañean kabirik, orlegi batean baizik.   Erle zuri ta leyari batek ikutu zidan barrena. Ene!, bai zorrotz erle txuri ark ixilpean zekarrena!: listor beltzaren eztena.   Aldegin bear ez nun garayan utzirik babes-tokia zorigaiztoan urrundu nintzan... Angoxe nere aldia samin, latz, izugarria.   Ama gaxoa nere galdezka; erbestean urruti ni... Aren begiak itxi dira ta nereak malkoz estali; negar darie lerzori.   Argiro neuzkan poz-bide guzik batezbat illundu dira; itxuen eraz argatik nabil zeru alderuntz begira, ama dagoan tokira.