Aratziñe bere buruz

Jainko'ri zor bizitza. Berak itz eder au: Zadi! ta bat-batean orrela nere sortze, nere izaki... Egunez ni ezikuskor, gauean oztar-irudi, gaxoen begirale ta olerkarien goyargi. Aratziñe naiz, mendi-mendiko ixillaren ama txuri.   Izarrak klixk-egin t'egin beren zabalde garbia bitxitu-garayan oi det maizenik agerraldia. Neugaz zillargitzen dira ibai, soro, larredia..., ta Auñamendi-ko basauntza berez orrein izutia yauzika urbil zait, atsegingarri baitzaio nere argia.   Maitale izan da iñork maita ez ditun gaxoak nere maitenak dira; laguntzik ez diet uka beiñ-ere. Ames-txar-irabi edo kezkarik sortzen bazaie ega bizkor ariñean mugonez erdu natzaie Varazo-naspil nekegarriak urrutira iges, aldarte.   Askotan bidegin arren elur-izara-gañean nere oñatzik ez dago ibili naizen bidean. Euriyak ez nau bustitzen, ez ere sakon beltzean iresten arrats illunak, dirdira bai-det soñean. Egunez lore, zitori naiz, ta Apezeme arratsean.