BAKARRiK

 

Bakarrik gelditu ginan

Itsasoa untzia eta geu

 

          Lapurtu euskuen Eguzkia

          kearen lerroekaz

marku bako oihal arinak josten ebazan

Pakebote esmaltatua

 

          Lapurtu euskuen Haizea

          ostertzaren soka manuan

Ihes egin eban Belauntzi ha

 

          Ozeano hau desestekatu da bazterretatik

          eta Arrosaren haizeek

ahazturarutz hartu eben

 

          Gure bakardadeak

hain urrinetik datoz

nola erlojuaren orduak

 

          Baina ezagutzen dogu

singladura baten haizebean

hondo emoten daben untzien malobra be

 

          Izarren kuadrante estatikoan

gelditu zan geldirik ordu hau:

          Itsasoaren gorpuak

untzia hilobi hat bihurtu dau

 

          Piparen ke        Saudade

          Isil            Hotz      Gau

          Eta bakarrik gelditu ginan

          Itsasoa barik untzia barik

          geu

 

 

SÓS

Fomos ficando sós / o Mar o barco e mais nós // Roubáronnos o Sol / O paquebote esmaltado / que cosía con liñas de fume / áxiles cadros sin marco // Roubáronnos o vento / Aquel veleiro que se evadeu / pola corda floxa do horizonte // Este oucéano destracou das costas / e os ventos da Roseta / ouretáronse ao esquenzo // As nosas soedades / veñen de tan lonxe / como as horas do reloxe // Pero tamén sabemos a maniobra / dos navíos que fondean / a sotavento dunha singradura // No cuadrante estantío das estrelas / ficou parada esta hora: / O cadavre do Mar / fixo do barco un cadaleito // Fume de pipa Saudade / Noite Silenzo Frío / E ficamos nós sós / sin o Mar e sin o barco / nós.

 

 

© Manoel Antonio

© itzulpenarena: Iñigo Aranbarri / Koldo Izagirre

 

 

"Manoel Antonio / Lauretarik lauretara" orrialde nagusia


www.susa-literatura.eus