Gauerakoan
Gauerakoan
1984, poesia
64 orrialde
84-398-1079-2
Kepa Fernandez de Larrinoa
1958, Bilbo
 
 

 

Zeru liluragarri honen aurrean

 

Zeru liluragarri honen aurrean,

barne osoan sentitzen dudan

hotz jelatu honek

bizirik nagoela diosdala...

entzun nahi nuke nik.

 

Urruneko mendien irudi ilunean,

etzanaldi paketsuan diharduen

zeruertz isil gainean,

hilargiaren zuri makalak

hantxe bertan zeu zautzala diosdala...

entzun nahi nuke nik.

 

Ilunabarrean,

lotsaz gorriturik doakigun

beroaren aurpegi nekatuak, zure bular tartetik,

agurra iragartzen digu,

pekatuaren bidean sartu nahirik.

Geroago,

egunsentiaren ihintzian bertan,

errekaren ertzean arnasa hartzen duen

neskatxaren gorputz zuri-zuria

niregana datorrela sentitzen dudanean,

gaueroko zure falta

maiz nabariago barneratzen dut.

 

Segundu bat zer den ez dakien

olerkariaren gerizpean zehar,

zureganako bide gailurrean,

maitasunarentzako gordetzen duzun

iturburu sutsuan

urtu nahi nutre sentimendua gaur eta bihar.

 

Neskatila ile urregorriduna,

non izkutatu duzu irribarre alaia?

nongo uretan busti dituzu-bular eztiak?