LOTARAKOAN

Lotarakoan,

argixe emendau

egiten nuen umetan,

eta jaikitakoan almortzau.

Bebarrun hasten zen atzerria.

Aldi luzea zen arratsaldea,

bizitza oso bat uda,

eta oso urruti zeuden

itzali, gosaldu eta ezkaratza.

Urruti zegoen —ia hiru kilometro!—

Urrategiko ermita beti txuria ere,

urrutiago Azpeitia, Elgoibar, Zumarraga.

Orain dena dago gertu,

beldurgarri gertu

—bai txikia mundu

gero eta txikiago hau!—,

umetako hitz haiexek izan ezik.

Laburregia da arratsalde hau,

laburregia uda osoa

—eta neu naiz batez ere labur,

beldurgarri labur,

gero eta laburrago!—

hitz haien magalera itzultzeko.