Arrotz eta eder
Arrotz eta eder
2016, poesia
136 orrialde
978-84-92468-85-0
azala: Xabi Erratzu
Pako Aristi
1963, Urrestilla
 
2014, poesia
2003, poesia
2001, poesia
 

 

FANTASIA BAT

 

 

Ume bat behar genuke alboan

erabaki garrantzitsuak

hartzerakoan.

 

Beti elkarren ondoan

orri inprimatuetan,

Erabakik eta Garrantzitsuk

osatu binomioan

Garrantzitsu da

benetan arriskutsu.

 

Garrantzitsu, traidore hori,

Erabakiaren atzetik dator,

mozorrotzea du laket

intentzioak ezkutatzeko.

Ikaratzen gaitu

hartua genuen Erabakia

zalantzan jartzeraino.

Bozkario luke

gozamenari uko eginen bagenio

ondorengo zigorren

—eta sarritan imajinazioan

soilik daudenen— beldurrez.

 

Umeak ez du ezagun

Garrantzitsuren esanahirik.

Behar duena ikasi

eta gainontzekoa

ahanzturaren estoldara

jaurtitzen daki,

eskuzabal dena emateraino,

egoista dena hartzeraino,

gure irudiko izatetik

salbatzen ez badugu

galduko du, oi samin!,

berak gu salbatzeko

zeukan ahalmena.

 

Neuregan baitakuskit gizakia:

Jakintsuagoa zena

42 urterekin,

osasuntsuagoa 35ekin,

ausartagoa 22rekin,

ameslariagoa 17rekin,

argiagoa 12rekin,

jatorragoa bostekin

sakonagoa hiru urterekin,

isilik munduari begira

egoten nintzenean.

Tximistak izutuko ninduen,

zakur zaunkak, inoiz ez

Garrantzitsuren hozkek.

 

Zalantza gutxi daukat:

Ume bat behar genuke alboan

edozein erabaki hartzerakoan.