JON DUNS-EKO ESKOZIARRARI

ESKERRAK EMAN BEHARREAN NAGO

Aspaldian abiatu nintzen

Egiaren bila,

Europako eta Ameriketako hainbat bidezidorretatik

egin nuen urrats eta

itsasoak zeharkatu,

behinola piratek Atlantikoan gaindi bezala

neure altxorra kausitzeko esperantzan.

Jende asko ezagutu nuen eta bidebazter ez gutxi.

Ilunean bezala, egunean zehar ere

borroka egin nuen.

Ustez lagunak zirenak maitatu nituen,

eta sarritan huts egin

ausartek eta adoretsuek bakarrik

egiten ei duten moduan.

Behin baino gehiagotan

ezagutza eta amodioarekin

topo egitean,

Egia aurkituta nengoela

uste izan nuen.

Baina Egiak

behin eta berriro

egin zidan ihes.

Halako batean, ordea,

menditontor apal bat gaindituta,

konturatu egin nintzen

Eskoziako lurralde malkarretan

sortu eta berrogeita bat urterekin

hil zen

fraide frantziskotar gazteak

Erdi Aroko garai ilunetan

agerian utzi zuenarekin:

Ultima solitudo-a dela Egiaren zuztarra,

bakardade huts-hutsean aurkituko dugula soilik

bizitzaren eta heriotzaren arteko

hegia.