Mugarri estaliak
Mugarri estaliak
2000, poesia
80 orrialde
84-86766-09-5
azala: Pablo San Roman
Castillo Suarez
1976, Altsasu
 
Mugarri estaliak
2000, poesia
80 orrialde
84-86766-09-5
aurkibidea

Aurkibidea

Bidaia antolatuak

Bonba bat daukat ene bihotzean

Normalitatea Belfasteko kaleetan

Poztuko nintzateke

Ametsak hiltzen dira

Hitz debekatuak

Eta nire neuronen argindarrarekin

Gure gogoaren kaxoiak

Egin ezazu behar duzuna

Frigorifikoan laranja zimelduak egunkari orrialdeetan bildurik

Ez dut sekula tangorik dantzatu

Treneko irakurleak

Kontatu didate

Pentsamendua moldatzen dutenek

Maite ditugu eskuliburuak

Teoriak

Eman iezadazu maitasunaren

Metaliteratura egiteaz

Idatzi

Bakarrik bizi nahi dut

Maitasuna zedarritzen dute

Alboan ditut kritikarien iritzi zitalak

Zuk, adibidez

Batzuetan denok izaten dugu gogoa

Egunsentien babeslekuan

Zer axola du

Larunbat arratsaldeetan bideoa alokatzea

Esadazu gaur bertan

Beti da 1985

Badaude bi sentimendu oinarrizko

Berritasunerako ihesaldiak

Ordubete barru garraxizko suteek

Oroimenean toki propioa hartu didate

Gordintasuna saihesteko

"Inork ezin du honetaz ezer jakin"

Baina poema guztiak

Zu zara

Ez dira nigana iritsi

Orainak kendu die usaina

Babesa eta izena galdu ondotik

Lanbroa

Sententzia baliogabea

Zugatik

Hitzak datoz ate joka zaurituen paradisura

Egia biribilek ez naute harrapatuko ez nautelako ezagutzen

Muga ondoko herri batean bizi gintezke

Oinazeari eusteko ezagutza nonbaiten aditurik

Bizirik aterako banintz gela karratu honetatik

Nire alde esanen nizukeen

Udaberriak abandonatu duen

Mugarriez bestaldean

Maileguan hartu ninduten

Zauriak konpartitu ditzagun

Egun galduak ditut gogoan

Aitortu nahi ez badut ere

Aspaldiko partez

Maite dugu

Badakizu ez naizela

Ni ez naiz

Kontatuko dizuet nire historia

Soneto bat egidazu

Ez dut neure burua entregatuko

Erosi: 8,57
Ebook: 3,12

Aurkibidea

Bidaia antolatuak

Bonba bat daukat ene bihotzean

Normalitatea Belfasteko kaleetan

Poztuko nintzateke

Ametsak hiltzen dira

Hitz debekatuak

Eta nire neuronen argindarrarekin

Gure gogoaren kaxoiak

Egin ezazu behar duzuna

Frigorifikoan laranja zimelduak egunkari orrialdeetan bildurik

Ez dut sekula tangorik dantzatu

Treneko irakurleak

Kontatu didate

Pentsamendua moldatzen dutenek

Maite ditugu eskuliburuak

Teoriak

Eman iezadazu maitasunaren

Metaliteratura egiteaz

Idatzi

Bakarrik bizi nahi dut

Maitasuna zedarritzen dute

Alboan ditut kritikarien iritzi zitalak

Zuk, adibidez

Batzuetan denok izaten dugu gogoa

Egunsentien babeslekuan

Zer axola du

Larunbat arratsaldeetan bideoa alokatzea

Esadazu gaur bertan

Beti da 1985

Badaude bi sentimendu oinarrizko

Berritasunerako ihesaldiak

Ordubete barru garraxizko suteek

Oroimenean toki propioa hartu didate

Gordintasuna saihesteko

"Inork ezin du honetaz ezer jakin"

Baina poema guztiak

Zu zara

Ez dira nigana iritsi

Orainak kendu die usaina

Babesa eta izena galdu ondotik

Lanbroa

Sententzia baliogabea

Zugatik

Hitzak datoz ate joka zaurituen paradisura

Egia biribilek ez naute harrapatuko ez nautelako ezagutzen

Muga ondoko herri batean bizi gintezke

Oinazeari eusteko ezagutza nonbaiten aditurik

Bizirik aterako banintz gela karratu honetatik

Nire alde esanen nizukeen

Udaberriak abandonatu duen

Mugarriez bestaldean

Maileguan hartu ninduten

Zauriak konpartitu ditzagun

Egun galduak ditut gogoan

Aitortu nahi ez badut ere

Aspaldiko partez

Maite dugu

Badakizu ez naizela

Ni ez naiz

Kontatuko dizuet nire historia

Soneto bat egidazu

Ez dut neure burua entregatuko

 

 

Geltokian itxaroten ditugu

hitz xumezko trenak,

desesperatuen erresuman

greba dagoela badakigun arren.

Begirada sarkorreko neskatxek

galderak egiten dituzte.

Paradisura sartzeko biderik zuzenena

Nafud-eko basamortutik igarotzen dela

gogoratzen dute.

Lilien usain iheskorrak

aldarrikatzen dituzten testamentuak egiten ditugu.

Barrena asetzeko ele mikatzak ez dira aski,

izan ere, teilatuetan pausatzen dira

euri tantekin batera.

Gure itxura orekatua mantentzen

hiriko murraila handiak

berreraiki genituen, ihes egiteko aukerak murriztuz.

Barkamena eskatzen dugu behin eta berriro,

ezinbestekoa baitugu barkamena aurrera jarraitzeko.