Narraztien mintzoa
Narraztien mintzoa
1988, poesia
64 orrialde
84-86766-05-2
azala: Joxean Muņoz
Xabier Montoia
1955, Gasteiz
 
2021, narrazioak
2017, nobela
2013, nobela
2004, nobela
2004, nobela
2000, poesia
1999, nobela
1998, kronika
1997, narrazioak
1992, ipuinak
1991, nobela
1985, poesia
1983, poesia
 

IZENA

 

Ilunabarrero

esklabuen artetik,

eta katenbegi bat gehiagoz nere kate luzean

(honenbestez hain luzea!)

sukalde ilunera osteratzen naizela,

kriseilua piztu

eta abarketak jantzi ondoren,

nozitzearen plazerrari hain emana,

oroimeneko zaborra

arakatzeari ekiten diot gogo biziz

eta hainbeste lizunkeria, ustelkeria,

hainbeste plastiko,

metalezko hondakin herdoilduen artean

zu zara, egoskor,

bizirik dirauen bakarra,

nere barrenetako basurde asekaitzak

irentsi ez duen lore bakar eta bakana.

Eta nola izan lasai

hainbesteko edertasunaren aurrean.

Nola eutsi negarrari

eguzkiloreak oro zureganantz

bihurtzen direnean banan-banan,

kilkerrek zure izena

errepikatzen dutenean behin eta berriro,

nekaezin,

zure izen xaloa,

hainbeste goizetan nere eztarria

garbitu, ferekatu zuena.

Nola eragotziko dut negarra

neuk, garai batean

zure lehen musuaren eztiaz

gosaldu ohi zuena?

Orain eskukada bete euli

ahoratzeko besterik ez duena?

Neuk,

bere burua gorrotatu arte

maite zintuena.