Beluna Jazz
Beluna Jazz
1996, nobela
162 orrialde
84-86766-65-6
azala: Iņaki G. Holgado
Harkaitz Cano
1975, Lasarte
 
2023, poesia
2022, poesia
2018, nobela
2015, narrazioak
2011, nobela
2005, narrazioak
2001, poesia
1999, nobela
1994, poesia
 

 

Elektroshock

 

Den-dena. Argi guztia. Semaforo horixketako argi guztia. Hiritik hirirako argindar kable bustietako argi guztia. Autoetako urrutirako argi guztia eta kriseiluetako argi guztia. Kirofanoetako sabaitik hari batez eutsirik zeuden entsaladera metaleztatu eta alderantziz zintzilikatuetako argi biribil guztia. Erleen ziztaden argi hexagonal guztia. Hiriko bonbilla guztietako argi guztia. Edisonen hortz aparatu zuzentzaileetako argi guztia eta nahigabe ekidin diren aire katastrofe guztietako argi guztia. Baldin eta norbait baldin balego patio batera begira sumatuko zukeen argiaren dardara afalorduan sukalde guztietan, dardara egingo zuten fluoreszenteek, erle batek betazalak kliskatuko balitu bezala, argi guztia baitzihoan ziztu bizian Alaskara, lurpetik, estolderiatan barna, lur gainetik, autobideko arraia zurietan barna, arraia etenak arraia jarrai itsugarri bihurtuz, zubi altxagarriko erronbo formako burdinetatik barna, tximistek argituriko aterkien barilletan barna, argi guztia amiltzen zen. Hegazkin zilarreztatuetako argi guztia. Tximistorratzek bi milurtekotan pilaturiko argi guztia. Sutan erretzen ziren ibaiertzetako argi guztia eta hildakoen begi horiztatuek abandonaturiko argi guztia. Kaleargietatik ibaira eroritako argi angelutsua. Insomnioak jota esnatzen diren guztiek pizturiko fluor-kriseiluak. Bat-batean autobusetik jaitsi eta emakume ezezagun bat kalean zehar pertsekutatzera garamatzan inpultsoen argi guztia. Gauloises zigarro guztien argi guztia eta monarken hiletetako kandelen argi guztia. Gramola guztietako diskoek salto eginen zuten eta diskoa marratu; entxufe proletario eta holguradunetara zihoan argi guztia ez zihoan orain entxufe proletario eta holguradun haietara, Alaskara baizik eta ez beste inora.

        Ohatilaren gurpiltxoek zarata kirrinkatsua ateratzen zuten munduko argi guztia pilaturik zegoen kirofanora zihoan bitartean: garaiz heldu behar zen, munduko argi guztia hara heltzen zen une berean. Kirofanoetako ateak errestauranteetakoak bezalakoak ziren: bi aldeetara ireki edo herts daitezkeenak eta leihatila biribildunak, «kalamarrenabatgehigoo, xolomonakbii». Barruan zegoen azkenik ohatila eta munduko argi guztia biribilak diren leihoetan kiribiltzen zen, zain. Erizainburuak tertziopelotan bilduriko bi zapata jarri zizkion lokietan, azalak atsegin har zezan —elektrodoak zioten bere garuneko amapola artean ezkutatzen zen hamasei urteko neska biluziaren ezpain busti eta lohiek, elektrodoak, elektrodoak—. Bi zapatak kable banarekin zeuden loturik hormara —alegia, munduko argi guztira— eta laster, bere buruan barneratuko zen munduko argi guztia, suzko gezi bat bezala, bere garuneko amapola landaketak errez, tabako landaketak errez, behin eta berriz irudikatzen saiatzen zen hamasei urteko neska biluziaren ezpainak erraustuz, dena kiskaliz bere bidean igarotze bortitzarekin. Purkinje nerbio guztiak arkutuko ziren bat-batean, eta larruzko hedez lotuta egon arren, gorputza ere arkutu egingo zen gorantz, Wagnerren sinfonia baten antzeko konbultsio bortitz batean, munduko argi guztia baitzegoen bere barruan eta gorputzak ez zuen gorantz arkutzea beste erremediorik izanen, gezia jaurtikitzen duen arkua bailitzan, gorantz, auskalo noraino, kirofanoko sabaian argien funtzioa betetzen zuten entsaladera metaleztatu eta alderantziz zintzilikatuak zeharkatuz, urrutira helduko zen dudarik gabe gezia.

        Hiri guztiko argiak itzali ziren. Orain bere barruan zegoen munduko argi guztia. Bere biriketan, munduan diren eta izan ziren tentsio altuko zutabe guztiak. All the things you are. Deus ere ez gehiago aipagarririk, marihuana erretzeko gogo izugarri bat salbu.

        Shocka jaso ondorengo minutuetan ez zuen Bobek batere ongi ikusten eta oraindik haluzinazioak zebilzkion buruan. Bere inguruko medikuak xanpain beilegiz beteriko kopak altxatu eta xanté esanez, zerbait ospatzen zutela iruditu zitzaion. Argi soberakoarekin topa egingo balute bezala.

        Eta bizkar biluzi haiek guztiak. Munduko argi guztia, eta guztia alferrik.