Ardoa

 

Alexandro Handiaren bizitza irakurtzen;

Alexandro, zeinaren aita Filipo zakarrak

Aristotelesen zerbitzuak ordaindu baitzituen

bere ondorengo gerlari gaztea leziatu

eta haren sorbalda leunak biribil zitzan.

Geroago, Pertsiarako kanpainara bidean,

belusez forratutako kutxa batean Iliadaren ale bat

zeraman Alexandro berbera, hain kuttuna

baitzuen liburu hura! Kuttun zituen ber gisan

borroka eta ardoa. Eta iritsi zitzaion bizitzako parranda

gau luzearen ondotik, ardoz hordituta

(mozkorrik latzena, ahazten ez den bestondo horietakoa),

Pertsepolis, Pertsiar Inperioko hiriburua

—Alexandroren garaian ere jada antzinakoa zena—

kiskaliko zuen lehen zuzia jaurtitzeko eguna…

Lurrarekin berdindu zen hiria. Gero, jakina,

goizalban —apika hiria artean sugarretan—

damu arrastoak izan zituen. Baina zerikusirik ez

hurrengo arratsaldeko damuekin alderatuta:

euren ezadostasunak itsuski aletzen ari zirela,

Alexandrok, bizarra egin gabe eta aurpegia

ondu gabeko hainbeste ardoz gorrituta,

balantzaka zutitu, lantza bat hartu

eta bularra zeharkatu zion Granikon behiala

heriotzatik libratu zuen Kleto adiskideari.

 

Hiru egunez egin zion negar, erostari. Jateari uko.

“Gorputzaren eskeei ere uko”. Promes, halaber,

betirako utziko zuela ardoa

(ezagunak zaizkit promesa horiek eta haiekin

datozen arrangurak).

Esan gabe doa, bere soldadu bizitza bertan

behera geratu zen: Alexandrok atsekabea

besarkatu zuen. Baina hiru egun horiek igaro zirenean,

sargoria hildako lagunaren gorpuan

zegozkion zergak biltzen hasi ahala,

zerbait egin behar zuela ulertarazi zioten.

Txukundu, lo-denda utzi, Homeroren alea hartu eta

korapiloa askatuta orripasan hasi zen. Azkenik, Patroklorentzat

xedatutako hileta erritu berberak

ezarri zituen Kletorentzat: despedidarik onena nahi zuen.

Eta errituak agindu legetxe txondorra sutan zela,

eta edontzietan ardoa eskurik esku, orduan zer?

Horixe baietz, zer uste zenuten, bada?

Konortea galdu arte edan zuen

Alexandrok. Arrastaka eraman behar

izan zuten dendara. Lepoan hartuta

sartu zuten bere ohean.