Poesia kaiera
Poesia kaiera
John Berger
itzulpena: Iņigo Roque Eguzkitza
2019, poesia
64 orrialde
978-84-17051-33-4
John Berger
1926-2017
 
 

 

Bi poema taigako

 

Nellarentzat

 

                              I

 

Apika gure lera bere abiadaz eginda dago

zure esku luzatua gure burusia da

gauez ikasitako atzerriko hizkuntza bat

           zuhaitz artetik

                      hartzen dugun zidorra.

 

Kafez bete duzu termoa

gure oinatzak ongi bildu badaezpada

jaurti beharko ote ditugun

           lekukotzarik ematen ez duen

                      elur hamikatuaren aho-barrura.

 

Biok elkarrekin zurgin mailudunek bezala

distantziari irakatsi diogu

nola eraiki teilatu bat

           gure lasterraldiko

                      zuhaitzak erabiliz.

 

Gibelean utzitako isiltasunean

jadanik ez dut entzuten udako etxeko

aspaldiko galdera:

           eta bihar

                      nora joango gara?

 

Ilunabarrean uhaleko txakurrak beldur izaten dira

basoak azkenik izango ez ote duen

eta elurretan gauero

           sosegatzen ditugu

                      gure ustekabeko barrealdiarekin.

 

 

                              II

 

Sasitzan

           mailuz jotako iltze batek izarniatzen du

sasitzan

           hilek esaten dituzte hitzak

sasitzan

           albisteak presondegitik datoz

txarrenaren jakitun

           sasitzak aukeratu gintuen.

 

Sasitzan

           basurdeei ikasi genien nola jokatu

sasitzan

           izar-antzigarra irakurtzen genuen

sasitza ekarriz

           labeak berotu genituen ogia egiteko

txarrenaren jakitun

           sasitza aukeratu genuen.

 

Zu ordokikoa

           ni itsasaldekoa

zeruertzak ekarri genituen gogora.

           Edo iragarri al genituen

sasitzan

           elkarren besoetan

lo geundelarik

           zeru abandonatuak bezala?

 

Two Poems of the Taiga

for Nella

I

Perhaps our sledge is made of its speed / your outstretched hand our blanket / a foreign language learnt at night / the track we take / between the trees. // You have filled the thermos with coffee / packed our footprints if needed / to throw into the jaws / of the untestifying / ravenous snow. // Together like carpenters with hammers / we have taught the distance / how to build a roof / from the trees / we fly between. // In the silence left behind / I no longer hear the far away / question of the summer house: / and tomorrow / where shall we go? // At dusk the harnessed dogs fear / there’s no end to the forest / and in the snow every night / we calm them / with our surprising laughter.

II

In the undergrowth / lights a hammered nail / in the undergrowth / words are spoken by the dead / in the undergrowth / the news is of prison / knowing the worst / the undergrowth chose us. // In the undergrowth / from wild boars we learnt tact / in the undergrowth / we read the frost of stars / carrying the undergrowth / we heated ovens for bread / knowing the worst / we chose the undergrowth. // You from the plain / I from the sea / we recalled horizons. / Or did we foresee them / in the undergrowth / where you and I slept / in each other’s arms / like forsaken skies?