Esaten dizut      bukatzeko

eguzki ordu guztiak zenbatuak daudela

zure hitzez jositako arratsak

(edo) zure oroitzapena aditz transitiboen artetik

baina esaten dut

eta ez beti (ez dakit zer pentsatu)

herio-agiriarekin jaiotako musuarenean

        (eta amodio luze bat leihoen azpian)

esan nahi izan nizula: «ukabilak estututa egiten dute

haurtzaroko grinek, lo»

baina ez nintzen ausartu

—zertarako—

arazoa nola bukatu baldin bada

        (eta bukatu subraiatzen dut)

ahaztea ez baitzen horizonte bat

premisa bat baizik,

        —haren irrifarrea oinazearen ertzean—.

Neurtuta dago ezinbestearen pisua

eta horregatik da

esaten dizudala      egunsentiek

inguraturik

kasualidade guztiak ukatuko ditudala, ahaztuko

gauak (zure behatz ene ahurra)

baina maite zaitut

—beti beldurtuko naute puntu suspensiboek—

        (gogoratu beharrak).

w1983