—53—

JON MIRANDEri

Paris, 1951-XII-5

        Adiskide laztana:

        Zure eskutitzak ez dit biotzik pizkortu, darion naigabe ta etsibearrak neri ere arima makaldu dit. Ala ere, lenago nizun bezala, orain ere gogoari eutsi bear diogu, etsipenaren mende ibiltzeke ta bizitzeke. Arrazoi duzu, dudarik gabe; gure egoera negargarria da, itxaropenik beroenak bertan izoztekoa. Bainan ezin gentzake geure erri ta izkuntza maitea bertanbera utzi erio-bidean. Politikaz diozuna ere egi borobila. Politika eginkor bat bear genuke eta orlakorik ez da ageri gure artean. Atzerrituta gaudenok zer gutxi egin dezakegu eta inola ere ezin gindezke Frantziaren aurka jeiki, ez itzez are gutxiago egitez. Ondo dakigu zer ondoren jasoko genuken: bat batean Prankoren eskuetan ezarriko ginduzkete eta kitto. Eta zoritxarrez, ori ez da Euzkadi askatutzeko biderik egokiena. Egia esan, gure politikariek baditute euzko-gogoa pizkortze beste bide aunitz ere, bainan bide oiek barna ibiltzerik ez dute nai. Gainera geienak igatuak daude eta gure erriak bere seneratuko denean oro zapuztuko ditu, erruki gabe gainera. Bizi-bearra, diru-naia, orra gure agintarien egingo edo ardura garaiena. Artean erria... galtzera dioaku. Ori erbestetuekiko. Zer esan ordea erbestuak ez diren euskaldunetaz, batez ere Pirenez unaindian? Nik baino obeto dakizu eta ez noakizu deus esatera. Oiek bai guk baino lan geiago egin dezakete, eta bildurrik gabe. Baina, aitortzea ezpadagokit ere, txepelegi dabiltza eta oraindik ibiliko ere dira zati baten. Irakur besterik ez daukazu azken Gure Herrian Tournier delako batek idatzi duena: euskotasun bitxia erakusten diguna. Etzait batere gustatu delako orrek idatzia. Ez da urruti ordea gure indarrak oro bildu ta Euskadi osoa goitik-bera inarrosiko dugun eguna. Eta egun ortarako gerturik bear dugu.

        Datorren larunbatean, ain zuzen ere, PEN Euskal Bilkuraren urteroko Batzarra egingo dugu 50 rue Singer-Paris XVI-en arratsaldeko bortz orenetan. Iruxo ta ni elkarturko gera eta zu etorriko bazindezke, askoz ere obeki, orrela iru izango gera beintzat, eta besterik ez dugu bear ere. Dakutsunez, egun ortan ezingo naiz zureganatu. Etortzen bazera, an izango naiz ni, Ordezkaritza berrian, arratsaldeko lau orenetan. Metro «La Muette»n jeitxi bearko duzu. Pellendarrei ere ots egingo diet.

        Igandean «Euskeraren eguna», goizeko amaiketan egingo omen dute, Ordezkaritza berrian. Nik ezertxo ere ez nekian, Elgaren irakurri dizut. Utskeriren bat egingo dute noski, beti bezela.

        Agur adiskide eta etorriko al zakit larunbatez.

        Beti ere zure mende.