LUIS PIMENTEL

(Lugo 1895 — Lugo 1958)

Eskola guzietarik ate, Lugoko harresien barnean gordetako poeta izan da Luis Pimentel. Ronsel, La Gaceta Literaria eta Descobrimento aldizkarietan atera izan zituen poema solteak eta Triscos (1950), zortzi orrialdeko foiletoa dira bizi zelarik argitaraturiko lan bakarrak. 1959an, hil eta urtebetera Sombra do aire na herba azaltzen da, Pimentelek galegoz idatzitako ia poema guziak batzen dituena. Barco sin luces (1960), gazteleraz idatzia, 36an Nós Argitaldarian izandako arpilaketan galdu zen poemarioaren bertsioa da. Gerra Zibilari buruzko poema liburu bat 1981ean eman zen argitara, Cunetas.

        Pimentelen poemek su gozoan landutako estiloa dute. Rosalia eta Ruben Darío 27ko belaunaldikoekin nahasten dira bere obran, eta barne-muinetara gonbidatzen. Umeak, ospitaleak, plaza hutsak, ibaiak, ilargia, kanpaien hots mutua, beldurra, igande arratsak, lanbroa... hizkerarik gaitzenak, ahoz idazten denak uztartzen dituen elementuak dira.

Lonxe de calqueira escola e tendencia, Luis Pimentel e o poeta de Lugo, a ben murada. En vida somentes pubricou alguns poemas en Ronsel, na Gaceta Literaria e un folleto de oito poemas Triscos (1950). En 1959, ó ano do seu pasamento, deuse a coñocer Sombra do aire na herba, recadatorio de case a totalidade dos seus poemas en galego. Barco sin luces é a versión castelán dun poemario perdido na pillaxe da Editorial Nós en prena Guerra Civil. Ainda que se tiña coñecemento da sua existencia, Cunetas, laborío onde reflexa a parrura polos horrores da guerra, non sairá á luz hastra 1981.

        Os versos de Pimentel son froito dunha vagariña maturidade. Rosalía de Castro, Rubén Darío, os poetas do 27... fúndense na obra de Pimentel, convidando o recollimento e á intimidade. Nenos, hospitais, prazas, ríos, a lúa, o son das campás, o medo, a choiva... xúnguense por meio da máis difícil das lenguaxes, o coloquial.