LUIS AMADO CARBALLO

(Pontevedra 1901 — Pontevedra 1927)

Maisu eta kazetari, Xoan Vidal Martínez poetarekin batera sortu zuen Alborada aldizkarian emango du argitara bere lehen lana, narrazio labur bat: Maliaxe. Hogeitabat urte zituen. Bigarren narraziorik ere izan zen, Os pobres de Deus (1925). Tuberkulosiak jota, poemak idazten eman zituen azken hilabeteak, hil zen urte berean Proel liburuan bildu zituenak. Hil eta gutxira O Galo argitaratzen da.

        Europa eta Ameriketako bangoardiak herri poema usainekoekin nahasten dira Amado Carballoren poesiagintzan. Paisaiaren poesia da Carballorena, gizonez jantzitako paisaiarena. Festaz, saudadez, taberna giroaz mintzo zaigu. Arimen lurraldea da. Irudi berriak itsaso zaharrean jitoan.

Mestre de escola e periodista, da a coñecer a seu primeiro laborio, Maliaxe, un relato curto, en Alborada, a revista que el mesmo fundara co poeta Xoan Vidal Martínez. Outra narración sigue á saida do prelo de Maliaxe, Os pobres de Deus (1925). Amalado de tuberculosa como outros autores da sua xeración, pubricou un soio libro de poemas en vida: Proel (1925). Póstumamente aparesceu O Galo (1928).

        As avangardas europeas e americáns mestúranse ca millor poesía popular na obra de Amado Carballo. A percura dunha paisaxe humanada bula na sua obra: Festas, saudade, as troulas das tabernas enfeitizadas con coores garimosas. Un ar sensorial e lúdico enchoupa os seus poemas. Poemas de ánimas. Imaxes anovadoras vertebrándose nunha estrutura inda dabondo conservadora.