Recalada

Atoparemos no peirán

as follas evadidas

do almanaque dos nosos soños

    As novas rúas de sempre

exhibirán o escaparate

das mesmas noivas inéditas

    Fumaremos nas pipas despectivas

tódalas transeuntes

hostilidades mudas

    O vaso desbicado noutro porto

rematarémo-lo eiquí no mesmo bar

    cabo do mariñeiro desconecido

    que nos repite a mesma

ubicua sorrisa loira

Nos burdeles xa saben

que a nosa moeda

ten o anverso de ouro

e o reverso sentimental

    Os ecos imprevistos

do noso cantar sonámbulo

apagarán os focos da madrugada

    Mañán despertaremos

na ausenza desta xornada

    Esquivouse unha folla

do diario efusivo

    Eramo-los espeutadores

na prestidixitación

dunha hora artificial.

(De Catro a Catro, follas dun diario de abordo. 1928)