Hasier Etxeberriaren nobela osorik
"Damian Arruti krimena dagoen tokian
da beti, edo... bera dagoen tokian egiten da krimena beti?"
zalantza egin zuen Harkaitz Canok Hasier Etxeberriaren
Mutuaren
hitzak nobela berria aurkeztean.
"Berdin
dio, hori ez baita nobeletan garrantzitsua izaten, baizik eta horrek
zer kontarazten duen eta nola egiten duen ihes eta ihes
pertsonaiak, azken ihesaren amaierara iristea atzeratzeko, norberaren
burua ispilu aurrean ikustea saihesteko". Asteazkenean bertan
aurkeztutako
Mutuaren
hitzak sarean ere irakur dezakezu osorik.
Koplari klasikoak
Oro har, baztertuxe dugu
Klasikoen Gordailutik zinez eta
minez idatzia ez den literatura. Euskal letretan ez da falta ahozko
esparruaren eta idatzizkoaren arteko zubian dantzan dabilenik, besteak
beste, kantatzeko bertsoak eta koplak ehuntzeaz gain, idatzi ere egin
izan duelako delako autore mota horrek. Ildo horretan, eta noraino
diren koplari huts eta noraino olerkigile ez jakin arren,
Klasikoen Gordailuak Ipar
Euskal Herriko otar horretatik jaso ditu oraingoan eta sarean eskaini
kopla eta kantu eskutada zenbait.
Jean
Baptiste Elizanbururen (1828-1891)
Koplak
dira ospetsuenak, baina ez horregatik
Otxalderenak
(1814-1897), edota, hirugarren Jean Baptiste bat jartzearren,
Larralderenak
(1804-1870). Era berean, nork ez ditu oroitzen
Piarres
Ibarrarten (1838-1919)
Koplak
("
Nahi zaituzte aurtiki eta khendu
bizia./ Bainan Eskualdunak zor du xutik atxikitzea..."),
Beñat
Mardorenak (XVIII-XIX) ("
Ni
deitzen nük Beñat Mardo Barkoxe Baxabilako") edota,
izenburu berberarekin jarraitzeko,
Jean
Robinenak (1758-1821) ("
Zer
egin zare koplari zaharra, / Gure andderen xaxari suharra, / Zure
antzearen eta donuaren/ Behar handi ginduke, hemen gaude eske,/ Hel
bada arren"). Bestalde, eta kalitate-mailatik batere jaitsi
gabe, kopuruz naroagoak dira
Jose
Mendiageren (1845-1937) eskutik iritsi zaizkigun
Kantak
eta baita
Salvat
Monhoren (1749-1821)
Olerkiak
ere..