1

Aspaldiyan, Joxepa,

famatuba zeunden,

gu berriz ikusteko

desiotan geunden;

Ondarrabi aldian

aditzen genduben

dama bertsolari bat

nola bazeguen,

zeñak Euskalerriyan

parerik etzuben.

          2

Egiyak ote ziran

faenaren ots aiek,

bixitatu zindugun

zenbait jakiñ zalek,

amar edo amabi

donostiyatarrek;

aiekiñ batian zan

bizar aundi arrek,

izkribatzen dizkitzu

zuri bertso abek.

          3

Ni bertsolariya naiz

bañon det aditu

ez nitzaizula zuri

ala iruritu;

zuk orla pentsatzia

ez da zer argitu

nere jakinduririk

ez nuben argitu,

zergatikan ez nitzan

premiyan arkitu.

          4

Baliteke irixtia

premiya orretara,

agindu zenirala

goguan det bara,

prestaturikan nere

desiuetara;

baldiñ dibertsiyo bat

nai banuben para,

etorriko ziñala

Errenteriya'ra.

          5

Egizu naizunian,

dama, etorrera,

zuregan utzitzen det

egunan aukera;

ipintzen badirazu

orrelako era,

aprobetxatu gabe

ez niteke gera,

alkarrekiñ berriro

mintzatuko gera.

          6

Arkitzen baldin banaiz

orduban umorez,

proga emango dizut

lenagoko ordez,

beste iñori bañan

gustorago doblez,

gero juzga dezagun

ezaguera obez,

ia bertsolariya

al naizen edo ez.