Potajiarena
1 Egunaren izena ez dakit nola zan, baño señalagarri partidu bat bazan, pelotan jokatzeko Oiartzun'go plazan; nai det nere orduko gertaera esan, urrenguan beste bat eskarmenta dezan.
2 Partiduba jokatzez bukatu zanian, ostatura juan nintzan zuzen-zuzenian; maiera jana ekartzen asi ziranian, apaiz bat serbitzen zan aurren-aurrenian, makiña bat sartu zan arren barrenian.
3 Zintzur ona zubela klaro siñaliak eman zituen apaiz barbantzu zaliak; dozenaka tragatzen zituen aliak, maskatu ere gabe tripazai jaliak, alako aixa nola antxua baliak.
4 Tragatutzen zituen igar da eziak, etziran aren diña zetozen klasiak; ekarri orduko zeuzkan tripara pasiak kortesia gabeko txapela guziak; arrek naikua jan ta ni berriz gosiak.
5 Nere ditxa guziak badute ajia, noski naiz Jaungoikoak aztutzat lajia; gosiak egin nuben ango biajia, kulpa duenarentzat daukat korajia, apaiz batek jan zuben nere potajia.
6 Geroztik ostatuan sartu ordurako, galdia egin bage ez det nik lajako egun artan apaizik ote dan arako; ez apaiz jaun guziyak igual diralako, baizik batek bildurra sartu ziralako. |