1

Dama gazte bat ezagutzen det

diruriyena izarra,

eguzkiyari kopetetikan

saltatutako txingarra;

biyotz nerian ala piztu du

amoriyozko su-garra,

nola mendiyan piztu lezaken

tximistak arbol igarra.

          2

Beti goguan zauzkatan dama

izarra diruriyena,

eguzkiyaren biarrik gabe

argi egiten dezuna;

berdin gabeko amoriyua

senti-arazten nazuna,

aditzera eziñ eman liteke

dizutan maitetasuna.

          3

Nere begiyak beren aurrian

ikusten ez bazaituzte,

gixaraxuak eta biyotza

egoten dira txit triste;

xinista zazu mundu guztiyan

ez dala iñor ni beste,

zu maitatzeko kapaz danikan

merezi dezun ainbeste.

          4

Gau eder alai aietako bat

gertatutzen dan orduban,

izarrak dizdiz egiten dute

zeruko urdiñ puruban;

diferentzirik batere gabe,

zuk nere pensamentuban

dizdiz alaxen egiten dezu

nola izarrak zeruban.

          5

Ia gozua izango al dan,

enamoraturik dana,

ama on batek aur maitiari

ematen diyon laztana?

Alare bada beste gauza bat

askoz gozuago dana:

zureganako amoriyua

nere biyotzak daukana.

          6

Nork irukiko zaitu nik beziñ

ixtimaziyo aundiyan,

animatikan maite bazaitut

erotutzeko zoriyan?

Amoriyozko naitasunakiñ

gorderik erdi-erdiyan,

biyotz nerian ala zaukazkit

nola niniya begiyan.

          7

Bost urte diran ez dakit baño

beñepeiñ badirare lau,

faltatu gabe nere oroitzan

zaudela egun eta gau;

zu itxumenez maitatutzeko

zerubak siñalatu nau,

alik lenena premiya zazu

egiyazko naitasun au.

[1868]