—1896 Maule—

Larraldeko Maddalenari oroitz bat

Frantzisko Lopez Alen

                  1

Nork eta zerk nau gaur erautziko

Detana senti indarraz esan!

Nork eta nola neri galazi

Barrendik irten nai duena joan!

Pizti txikiak ez du kantatzen

Erautsi gabe mendi maldetan!

Arrano aundia odoietatik

Dijoanian panparroi egan

Bere marruen otsa legorra

Ez du zabaltzen lurren gainean!

                  2

Bai! bai nik ere zabalduko det

Datorkiana nere barrendik,

Ez arranoen eta piztien

Deadar utsa bezelakorik!

Ifar-aizea ari danian

Arboltegien osto tartetik

Adiarazten ansi gozoak

Ta baratz-soro aren gainetik,

Ala nik ere senti detana

Kantatuko det, ai! biotzetik!

                  3

O! Magdalena Larraldekoa

Saratar dontzu eta eztia,

Inoiz ez dana aztuko zure

Oroimen-doai txit naigarria!

Zure erritik zinana izan

Nafarroako Bera etorria!

Berako eleizan tropa zenuben

Zeruetako zuzen bidia

Egin eta artu zenubelako

Konfesioa ta Jaun-aundia!

                  4

Pinet buruzai agintaria!

Baldin badezu inon zentzurik,

Esan gaituzu gure Magdalen

Zergatik dago kartzelaturik!

Eta diozu il bear zula!

Eta gainera penik arturik!

Neskatx fededun eskalduna da,

Ta kontu, Pinet! ein orlakorik!

Zergatik Euskal erriak jartzen

Dakizki etsaiak dar-daraturik!

                  5

Oi! zer ikaragarrizko gaba.

O! zer tximistak! o! zer turmoiak!

Bazirudien dana bat egin

Nai zutela lur ta zeru-goiak!

[...]

[...]!

O! Jaungoikoa!... zer da argi ori

Azaltzen dana gure gainian...!

Ta kanta ori mendirik-mendi

Ibairik-ibai Euskal errian

Itsas-lurrean aditzen dana

Nondikan dator!! [...]

[...]

Ama Birjinen mantu urdinen

Orri tartean estalirikan

Gure Magdalen da zeruratzen

Salve Regina kantaturikan!