—1889 Doneztebe—

 

Amerikatik

 

Klaudio Otaegi

 

                1

Nere etxe txuri maite maitea

Zuaitz tartean zaudena,

Ingurumari guziko lurrak

Mendean daukazkitzuna,

Biotz txokoan daukazkit beti,

Nere sortetxe kutuna!

 

                2

Gogoan ditut zure sukalde.

Larats, gela ta ganbarak,

Tegi, abere, zakur txitoak,

Eta lanerako tresnak,

Pilotan nere aurtasunean

Aritzen nintzan paretak.

 

                3

Etzait aztutzen ezkon-berrien

Leioko gurutz xuria,

Sukal ondoan arkitutzen dan

Gelako nere kabia,

An utzi nuan errosario

Lurdestikan ekarria.

 

                4

Gogoan dauzkit auzoetako

Aitonak nola ziraden

Ipui kontari atal-aurreko

Aritz azpian bildutzen;

Nola oi ziran neska mutilak

Soinua jo ta dantzatzen.

 

                5

Etzait antziko etxaburuko

Zumardi eta larrainak,

Non igandero zuten bilera

Etxekoandre zuzenak,

Pozez begira nola jostatzen

Ziran biotzeko aurrak.

 

                6

Eta gero an soro ertzeko

Udare, sagar, maastiak,

Pikuak eta kereiz anpoilak

Txingarra bezin gorriak,

Usai oneko bedarrak eta

Pinpilinpausa txuriak.

 

                7

Zenbat zorigaitz nere etxe txuri

Polita utzi ezkero!

Nork lezakean egin egaaka,

Itsas zabala igaro,

Eta antzinako kabi txuloan

Egin lo berri berriro!

 

                8

Fedea epel, Esperantzik ez,

Iskinka Karidadea,

Bene benetan diot esaten,

Nere amatxo maitea,

Orko taloa emengo ogia

Baina dala askoz obea.

Eskarmenturik ez duten aek

Sinistu nai ez ordea...!

 

 

 

 


Anton Abbadiaren Koplarien Guduak

 


www.susa-literatura.eus