—1888 Kanbo—

 

Alharguntsa zonbaiten dolua

 

Gregoire Hirigoyen "Urruñan"

 

Airea: Mandataria, zer berri...

 

            1

Ene senharra eritu,

Oilo guziak funditu,

Azken jan duenean,

Hil da biharamunean.

Akabo nere oiloak!

Sekulan orhoitzekoak!...

 

            2

Oiloak ziren hamabi,

Guziak erroten hari,

Diruak ere gaztatu,

Etxe guzia du hustu.

Ez oilorik, ez dirurik,

Orai zer eginen dut nik!...

 

            3

Arroltzeak saldu eta

Erosi aguardienta:

Hola nintzen usatua,

Orai flaskoa hustua.

Hau da etxearen hutsa!

Orotarik alharguntsa!...

 

            4

Arroltzerik ez zenean,

Bertze leku on batean,

Bai, banuen ekhartzaile,

Soilarua pagatzaile,

Ixil, nehork jakin gabe,

Orai ez da deus hor ere.

 

            5

Ez arthorik, ez ogirik

Ez ilharrik ez bertzerik.

Eta ene estomaka,

Ez ixiltzen kurrukaka,

Xixariek atakatzen,

Horra nola bizi naizen.

 

            6

Zoin naizen urrikalgarri,

Erranen dautzuet sarri,

Ene sokorria non da,

Hortaz banuke zer konda!...

Ez banintz ahalketia,

Erran nezake egia.

 

            7

Sosak baditu lau ardit,

Mihiak egin nau tilik,

Gan ederra eta bertzerik

Ditut ezin ahantzirik;

Ez banu damu bat baizik,

Hori ez litake deusik.

 

            8

Nik egin dudan ametsa!

Erdiratu nau bihotza,

Etzen ez gan denarekin,

Bainan bai bertze batekin;

Aldi batez solas egin

Nahi nuke berarekin.

 

 

 

 


Anton Abbadiaren Koplarien Guduak

 


www.susa-literatura.eus