—1886 Urnieta—

Patxiku Pilart eta Juan Jose Palart

Jose Artola

Patxikuk:

        Zer ordu ote ziran

        orain jo dutenak?

Juan Josek:

        Zortzienbat kontatu

        dizkiat nik denak.

Patxiku:

        Zortziyak eta isten

        onen goiz tabernak!

        geiago eran gabe

        ni kontentu eznak.

Patxiku:

Las once y sereno

        ari dek kantatzen.

Juan Jose:

        Ez dizkik orain diran

        ordubak kontatzen.

Patxiku:

        Ire moduban diat

        nik ere pensatzen,

        apropos ariko dek

        jendia tentatzen.

Juan Jose:

        Tenta dezala, tenta

        nai badu amona,

        ero bere buruba

        betia dagona.

Patxiku:

        Badakik gaur zegoala

        oso ordo ona.

Juan Jose:

        Bai ardoa bainan ez

        salsaile zegoana.

        Goiz bultzaka atera

        giotzik barrendik.

Patxiku:

        Ala dek pizkatxo bat

        eran nai nikek nik.

Juan Jose:

        Bi pitxer dizkiagu,

        eranak oraindik.

Patxiku:

        Ez mutil bi erorrek

        gaur eran dituk ik.

        Mutil ez nazakala,

        orrenbeste bultza!

Juan Jose:

        Zertako tiratzen nak

        ik neri onuntza?

Patxiku:

        Zuzenago ezin dek

        eraman korputza?

Juan Jose:

        I abil okertuta,

        tonto astaputza.

Patxiku:

        Pausorik ezin diat

        nik irekin eman.

Juan Jose:

        Zertan abil tiraka

        orlako teman?

Patxiku:

        Ala dek... inork preso,

        ez gaitzan eraman,

        obe diagu sartu

        berriro tabernan.

                Aurrera mutilak!