—1878 Sara—

Khilo-egilearen kantuak

Joanes Oxalde

Airea: Kaiolako xoriak alegera dira

                    1

Amikozeko Gilen khilo-egileak

Etxetik khendu ditu bere langileak,

        Sehi maiteak,

Zeren galdu dituen irabazbideak.

                    2

Ez dezake nihon sal khiloa, ardatza,

Nagusitu baitzaio galtzerdi-orratza,

        Moko zorrotza.

Ez da izertu nahi oraiko neskatxa.

                    3

Elhe biltzen dabila, galtxoina eskuan,

Laneko gogorikan ez baitu buruan,

        Alfer moduan,

Oihal guti emanez khutxaren xokhuan.

                    4

Gazte irule guti da Eskual-Herrian,

Bat ez dugu ikhusten khiloa gerrian,

        Athe hegian,

Oi, zer frendak horiek saltzeko ferian!

                    5

Oraino zenbait bada atso horietan

Iruten hari denik berant arratsetan,

        Bihotzminetan,

Hobek ez lagunduz behar-orduetan.

                    6

Askotan altxatzen da amasoren botza,

Bainan ilobak ez du hartu nahi ontsa,

        Lanerat lotsa!

Arrantze gabe nahi bailuke arrosa.

                    7

Amak goizean oihu: Jaiki hadi, haurra,

Ez deia aski luze hiretako gaua?

        Har zan haintzurra,

Itzuli beharra dun baratzeko lurra.

                    8

Alabak arrapostu ohetik gostura:

Bego bihar artino haintzurtzeko lurra,

        Arte laburra,

Joan behar baitut goizik egun merkhatura.

                    9

Zuri galdatzen dautzut, izaba Maria,

Lakhet-lekhu othe da gaztentzat hiria?

        Hain da egia,

Harat joaiteko badut hainitz gutizia.

                    10

Horra nola dabiltzan oraiko neskatxak,

Lur-lanetako dira sobera beratzak.

        Oi, alfer hotzak!

Akhabo eginen du laster laborantzak.

                    11

Neskatxa gazte deno, itxuraz da abil,

Esposatu berrian jaunarentzat umil,

        Ondoan zarphil,

Galtzetako zilhoak erdirat ezin bil.