—1871 Sara—

Ganperitz dotor emasabel zapatzailearen kantuak
Montebiderat gatean

An.

Airea: Arkulo heldu da menditik

                1

Ganperitz joan zauku herritik

Ofizioaz etsiturik,

        Montebiderat,

Omen doha ikhusterat

Badenez han zapatzekorik

Urdail edo emasabelik.

                2

Ganperitzek bere herrian

Bai eta inguru guzian

        Ukhan du ospe

Hogoi bat urthe bedere

Zoinek konda ahal sabelak

Harek solejitu dituenak?

                3

Moldatua ere ofizioz

Espres iduri du hartakoz,

        Legun mihia,

Xarlatan aire handia,

Eskua du hagitz goxoa,

Sudurra ere net lainoa.

                4

Talendu honekin Ganperitz

Baliatu omen da hagitz,

        Ungi irabazi

Araberan zen bizi,

Bilduak sabel zapatzetik

Eraman ditu zintzurretik.

                5

Ganperitzen emazte haurrak

Maiz zagoten tripa zimurrak,

        Bainan Ganperitz

Ez zen desolatzen hainitz,

Hura zen pontutik asea,

Drole zen nihor pleinitzea.

                6

Gure Ganperitz dohatsua,

Ez zen urdailaz nekhatua,

        Zeren abilki,

Sabela baitzenean bethi

Kabitu ahal betherik,

Urdailak ez zuken tokirik.

                7

Ganperitzek bi iduri beti

Lanarentzat bazaramatzan

        Bata moltsaren

Bertzea aldiz zintzurraren

Edan gabe Ganperitzen ...

Bisitak ez zuen eskerrik.

                8

Sabelez sabel zabilala

Han zuen bethetzen sabela,

        Non arratsean

Noiz bait erretiratzean

Badoan hauzoen etxerat

Ustez eta dohan berera.

                9

Aberastu zaiten Ganperitz,

Hordi bilhakatu ez balitz

        Bainan egun oroz

Zentzutik atheraz geroz

Deus onik hark egin ez zuten

Pratikek ere utzi zuten.

                10

Dotorak ez zuen ordutik

Herri hautan erresursarik,

        Famaz gabea,

Zintzurra zein asea,

Emazte eta haurrak hazteko,

Nagi haintzurrari lotzeko.

                11

Bazindu urthe presentean

Gutixago bizkarrean,

        Bainan ez zoazi

Emazteketarat naski,

Egizu diru ausarkisko,

Izanik ere berandusko.

                12

Ez guphidets saluntantzia,

Agertzeko kasko zerua,

        Mihia bethi

Legun eta balakari,

Eman beza hainitz espantu

Kondaira eta konplimentu.

                13

Hamar bat urtheren buruan

Diru eman eta murruan,

        Bizi bazare

Hetaz gozaturen zare,

Gozatzen berdin badakizu

Arras ahantzi ez bazaitzu.

                14

Baldin gozatzeko hargatik

Uzten ez bazaitzu astirik,

        Halarik ere,

Abantail gabe ez zare,

Zer atsegin pare gabea,

Testament baten egitea.