—1871 Sara—

 

Ama birjina sortzez oso garbiari

 

An., "Gipuzkoar bat"

 

                Kantartea

Kanta dezagun, kanta gogotik,

Birjina amaren sorrera,

Izar zeruko ta eguzkiaz gain,

Eder garbi da bera.

 

                1

Mantxaren antzik ezertxo bage,

Zera sortua Birjina,

Zeru ta lurren edertasuna

Jaungoiko berak egina,

        Ikusgarrietan

        Guztizkoenetan

Parerik gabe pin-pina.

 

                2

Ez bazinaden argia baino

Argiago zu bera

Nola zeruen egile dana,

Zugana jetxi lurrera?

        Danik apainena

        Distiatuena

Argi ta lore zu zera.

 

                3

Agertu naiez zure antzera,

Argitxo bat da guztiya,

Zeru urdinean urtzen dagoan

Bola goritu eguzkia,

        Urrez apaindurik

        Nun nai zabaldurik,

Argizko itsaso biziya.

 

                4

Izar artean ori bezela

Zu zaitu Jauna kantatu,

Zure oinari muin egitean,

Ilargiya da lotsatu...

        Egun sentiaren

        Ta izar taldearen

Argiak zertako aitatu?

 

                5

Nai dute ala ere Birjina ...

Danak zerorren itxura,

Euzkia omen da zure jantziya,

Izarrak koroi modura,

        Amabi daudela

        Gordetzen bezela

Zure buruko apaindura.

 

                6

Egun sentiak xit goizetikan

Zu pasatzeko bidea,

Utzitze omen du perla pollitez

Ta arrosa gorriz betea,

        On argizkoakin

        Lore errainuakin

Distiaturik obea.

 

                7

Intzaren ale biribil urdina

Lore ta pitxi usaidunak,

Zure birtuteen iduri izaten

Dituzte beren jardunak,

        Esaten dutela

        Zureak direla

Guzien edertasunak.

 

                8

Jainkozko gizon zeruko aingerua

Goienak zuri begira,

Zoraturikan gabaz ta egunez

Beinere aspertzen ez dira.

        Bakarrik deabrua

        Dago amorratua

Orroaz jira ta bira.

 

                9

Ezin du eraman zure bitartera

Igo bear dala gizona,

Zeru ederrean gozatu zera,

Berak an galdu zuen ona.

        Kanta Birjinari

        Oin azpian ari

Eman dio zor zaiona.

 

                10

Mila miloika banituzke

Aingeru danen mingainak,

Jardungo nuke beti kantatzen,

Birjina, nik zure hazainak,

        Ase-ase artean

        Soinuzko ujoldean

Muino ta zeru gain-gainak.

 

 

 

 


Anton Abbadiaren Koplarien Guduak

 


www.susa-literatura.eus