—1871 Sara—

Soldado zaharra, haren ezpata eta semea

C.S.V.P., ainhoarra

Airea: Hauxe da ikhazketako manduaren...

                  1

Aita, ekharradazu zure ezpata,

Zeronek, othoi, nauzu hankan esteka,

        Nohan lasterka,

Frantzia laguntzerat lanjerrian baita,

        Hari guduka:

Besoa badut eta bihotz ez falta! (bis)

                  2

Oi, ene seme maite odol-durua!

Hi baithan diat kausten enbe burua,

        Phuru-phurua!

Horra ene ezpata, oha gudura,

        Buru-bururat:

Ez barkha etsaiari ez den goithua! (bis)

                  3

Hargatik ezpata hau eskuratzean,

Agintzak juramentuz, nola hiltzean,

        Hau ibiltzean,

Haizela edirenen zuzen bidean,

        Notha gabean,

Nola gur' arbasoak zabiltzanean. (bis)

                  4

Aita, zure semea, ez izan beldur,

Bide ohorezkotik dadien makhur,

        Hainitz ez aphur:

Gazte eta sendo da, orobat zuhur;

        Hitz dautzu segur,

Ukhatu baino lehen gelditzen lur (bis).

                  5

Seme hori zenean eman bidean,

Phentsaketa hazkarrak zauzkan barnean;

        Zohan airean...

Laster ikhusten dugu etsai menean,

        Hurbilenean:

Herioa dakharke beso kolpean! (bis)

                  6

Goizean hasi eta arrats artean,

Hanbat etsai zituen eman lurrean.

        Bizkitartean,

Berare da aurkhitzen, bai, odoletan,

        Oi sarraskitan:

Zaurizko gurutzea dauka kopetan! (bis)

                  7

Zitzaioen orduan Aita gogora,

Itzultzen da semea etxe aldera,

        Bai alagera,

Aita zahartu hurren besarkatzera,

        Kontsolatzera,

Kopeta hautsi horren erakustera. (bis)

                  8

Horra eskaldun baten egin ederrak,

Guk hertsiki gogoan hartu beharrak;

        Gazte zaharrak,

Ditzagun kanta betan, errepiketan,

        Dadien izan,

Holako seme hainitz Eskaldunetan! (bis)