—1863 Urruña—

Adiskide min baten orhoitzapenak

Jean Martin Hiribarren

            1

Adiskiderik maitena

Ez zaitut ez ahanzten,

Ezagunik hoberena

Maiz zutaz naiz orhoitzen.

            2

Dudan erregret samina

Ez du deusek eztitzen,

Ez du nere bihotz mina,

Denborak eramaten.

            3

Egun oroz goizgoizetik

Heldu zaizkit gogora,

Arratsak ez daut gogotik

Khentzen zure figura.

            4

Orhoituren naiz sekulan

Phartidako egunaz,

Bai, nere bizi guzian,

Doluko egun hartaz.

            5

Nola ni besarkaturik

Zinazkidan mintzatu,

Nola, begiak bustirik

Ginen biak urrundu.

            6

Geroztik hatsgorapenka

Ardura nagolarik,

Nigarra doha punpilka

Ene begietarik.

            7

Zurekin toki orotan

Ni alegera nintzen,

Ni triste naiz guzietan

Zeren zu falta zaren.

            8

Ibili naiz ald'orotan

Zure berrien galdez,

Bainan helas! alferretan,

Deus ez dut jakin funtsez.

            9

Ah! hegastinen ahala

Nere oinek balute

Zure ganat berehala

Hegaldaka nindaite.

            10

Bai, bainan ez dut indarra

Desiren segitzeko,

Apartatu zare sobra

Ni zutarat heltzeko.

            11

Balin baduzu ahala,

Zuk konsola nezazu;

Bederen bizi zarela

Gaztia dezadazu.

            12

Ene penak arte huntan

Ez dire jabalduko,

Nere grinek hainitzetan

Naute tormentatuko.