—1860 Urruña—

Menditarra

An.

Airea: Ene izar maitea...

            1

Atzo bazen herrian

Arrotz aberatsa

Nik laster mahastian

Moxtean mahatsa

Ikhusi bezain laster

Hasi zaut mintzatzen

Nik utziz lana bazter

Burua altxatzen.

            2

Izerditu zare Jauna,

Zu hainitz nekhatu

Balimbaniz ezaguna,

Sober'ez baliatu

Zato, zato nerekin

Ongi gozatzeko

Axkideak elgarrekin

Biak bizitzeko.

            3

Nerekin ikhusiko

Hiri eder hainitz

Nik lakhetaraziko

Zu hirian hainitz

Paris, Madrid ikhusi

Gero bidai itea

Ez aurkhiko itsusi

Atsegin maitea.

            4

Milesker zuri jauna,

Eskaintze ederrez,

Aspaldi dut laguna,

Aurkhitu beharrez,

Egon nahiz herrian

Urrezko eltzea

Utzi bere tokian

Hainitz han heltzea.

            5

Zato, zato nerekin

Utz hemen hauzoa,

Ene etxekoekin

Izanen gozoa,

Atsinez iraganen

Luzeki bizia,

Zuenekin izanen

Guziz onetsia.

            6

Zu ene jauregian

Zare jostatuko,

Oihanaren hegian

Maiz ihiztatuko.

Epher buztanikara,

Orein zalu dena,

Uso basa, antzara

Hauta ederrena.

            7

Aski, jaun ona, aski,

Ur doha gainditzea,

Nahi zinuke naski

Ni zu jarraikitzea.

Ez naiz ni deusen gura

Egon nahi herrian

Sortu eta segura

Han bizi mendian.