—1860 Urruña—

Ama dolorezkoa

Leon Elissamburu

          1

Ama dolorezkoa

Ez nauzu ikhusten

Ni maluros umea

Preso, nola naízen

Zu ez nahiz sinhetsi.

Zure egietan

Zer dudan ardietsi

Ene eginetan.

          2

Nigarrez Zaude, ama!

Nitaz orhoiturik,

Ez othoi hola pena

Ez da progotxurik:

Premu, presondegian

Nago sekulako!

Bizi naizen guzian

Ez naiz atherako.

          3

Oren tristean nintzen

Duda gabe sorthu,

Etsaia ordutik zen

Ene baithan sarthu

Gidari on batentzat

Nola; haurrek aita

Hartu nuen enetzat

Ai! ni enozenta!

          4

Pena zait erraitea

Ni, zer izan naizen,

Bainan ama maitea!

Zuri dut aithortzen:

Ez ahal da gaizkirik

Lur hunen gainean?

Nik egin ez dudanik

Zuk jakin gabean!

          5

Grazia bat dut ama

Zuri galdegiten,

Hitz dautzut ez dudala

Bertzerík eginen.

Nehork aiphatzen badu

Nitaz zerbait berri!

Othoi, ukha nezazu

Hala dut merezi!

          6

Aita dut Indietan,

Ez dakit noiz danik!

Bizi da plazerretan

Ez du deusen minik,

Haren itzala bera

Izan banu hemen!

Segur da ez nintzela

Horrela galduren!