—1860 Urruña—

Gaizki hurrenduko naiz! Zerengatik?

Azkonzabal

Airea: Entzunik espantutan...

            1

Gazte denen zuhaitza

Behar da habetu,

Bihurtu arte haitza

Ez hartaz gabetu,

Ttipi deno oihana

Hartaz baliatu,

Haur danik ere lana

Bihotzez maitatu.

            2

Zorigaitzean nitzen

Aspaldi aurkhitu,

Sortu geroz nagitzen

Jadanik nausitu.

Ene nahi guziak

Nituen bethetzen

Bethi gaixtokeriak

Ninduen lakhetzen.

            3

Ahala nuenean

Etxeko hauzoan

Aro ontzen menean

Baratze gozoan.

Ziren sagar ederrak

Nituen ebasten

Gazte diren alferrak

Ez dire hazten.

            4

Geroztikan noiz ote

Handitzean hasi.

Ez egorriz lanketa

Nik zer ez ikhasi.

Ez nuen nahi lanik

Nork emanen gura

Beharra ez izanik

Ni ohoin ardura.

            5

Ebatsi dut dirua

Nik ongi jateko

Gero urre zakua

Jauna izaiteko.

Bainan nik azkenean

Ahalak ebasten

Eta ordu zenean

Burdin latz erazten.

            6

Behin ere ez uzten

Jaidura gaiztoak,

Axeri ez biluzten

Azken gaztekoak.

Hura bezain maltzurra

Nintzen bilhakatu

Orai esku makhurra

Hurbildik hertsatu.

            7

Orai ene hobenak

Dire biluziko,

Ebaste gehienak

Jakinak aurkhiko,

Haukien ithurburu

Madarikaturen

Bethiko ene buru

Zepoan kausituren.

            8

Gazte deno zuhaitza

Behar da habetu,

Bihurtu arte haitza

Ez hartaz gabetu.

Zer nahi lanetarik

Haurra inguratu,

Ene egintzetarik

Bilant forogatu.