—1859 Urruña—

Eskaldun desterratua

Martin Guilbeau

              1

Triste jarria desterruan,

Orai noha kantatzera,

Zer dudan maite mundu huntan

Dolu minez erraitera.

      Sort-herria!

      Lur maitia!

      Sekulan

      Bizian

      Ezin ahantzia!

Adios! adios mendi ederrak,

Nihon parerik gabeak!

Adios! adios ibai bazterrak,

Eta oihartzun emeak!

Adios! Laphurdiko alhorrak!

Adios, ene amoreak!

Adios! adios en'herritarrak!

              2

Denbora iragan ondoan,

Orai dut orai ikhusten,

Ez dela herria sekulan

Ez aski nihoiz prezatzen.

      Sort-herria &

              3

Guti nauk hitaz goza,

Oi lur adoragarria!

Hire minaz ene bihotza

Hurtzen hari duk guzia.

      Sort-herria &

              4

Hire orhoitzapen saminak

tristatu naik sekulako,

Zeren ditudan maiterenak

Hor utzi sorthu orduko.

      Sort-herriak &

              5

Oi zerua zoinen eder den

Ipharra garbi denean!

Eta zoinen den goibel arren

Mendebal hedoi denean!

      Sort-herria! &

              6

Hala-hala ene urtheak,

Hain lehen eder zirenak!

Hi begietarik galtzeak

Ilhunarazi tik denak.

      Sort-herria!&

              7

Helas! hi ganik urrundua,

Oi herri hainitz ederra!

Bihotz mineraino zaurthua,

Ixurtzen diat nigarra.

      Sort-herria! &

              8

Hala-nola du arantzeak

Zauri minena gaixtatzen,

Hala du ene doloreak

Bihotzean ihardesten.

      Sort-herria! &

              9

Ezin sobera maithatutzen

Haran benedikatua,

Hire ganik noiz arteraino

Izanen nauk urrundua!

      Sort-herria! &

              10

Lur atzean laster da histen

Lore ederren botza.

Hasi orduko birlandatzen

Hala da histu enea.

      Sort-herria!&

              11

Zoinen garratz den desterruan

Orai dut orai ikhusten,

Ez dut, ez dut uste munduan

Min dorpheagorik baden!

      Sort-herria! &