—Urruña 1854—

Ohore laborantzari

Gratien Adema

                1

Munduan oi! zein eder den

Ohorezko bizia,

Guziz laborariaren

Lanak irabazia!

Hark du orai, nola lehen

Hazten mundu guzia.

                2

Laborantza gauza handi

Eta botheretsua!

Hartan da lanean ari

Jainkoaren eskua,

Gizonaren eskuari

Berma dadin lotua.

                3

Ez balitz laboraririk

Hits lagozke bazterrak;

Ez liro gauza handirik

Eman alhor alferrak.

Hiritarra, hik segurik

Zer jan hezaken, errak.

                4

Bizitzeko behar diren

Gauza lehen lehenak,

Bihi, fruitu, zer-nahi den,

Oilo, abre gizenak,

Jendeak laborarien

Eskutik ditu denak.

                5

Orhoit gaiten arno hori,

Aihenaren odola,

Edaterat nork orori

Ematen duen hola.

Jakin gabe ez da sori

Edatea nihola.

                6

Laborari etxetan den

Hauk haur eder lerroa!

Zangar lodi, gorphutz lerden,

Larru garbi sanoa;

Aita ama leialen

Ondorio gozoa.

                7

Laboraria lanean

Egunaz da nekhatzen;

Bainan gero arratsean

Familiaz gozatzen.

Gabaz aise da ohean

Goizeraino lokhartzen.

                8

Igandez, Eskualherrian,

Eder laboraria!

Elizan, kantaz lorian;

Plazan, pilotaria;

Xahartu 'ta, jar-harrian

Juie 'do xaxaria.

                9

Laborantzari ihesi

Hanbat seme alaba,

Ai! ondikotz, baitoazi

Toki arrotzetara;

Alhorrak larre 'ta sasi

Hara han daiten bara.