1999ko ekainak 25
BUSTITA
Euria ari du kalean.
Denontzat da euria,
milioika tanta erortzen nonahi.
Baina tanta bakar batzuk dira,
ez asko, ehunka batzuk akaso,
ileak, muturra eta eskuak
bustitzen ari zaizkidanak.
Zer pentsatuko ote dute
ustekabean nireganatutako tanta horiek?
Harritu egingo bide dira
ni bezalako animalia harrigarri baten larruan,
patuaren burubidea ezin ulerturik
eta madarikatzen seguru askorik,
zerbait hobearen esperoan direnez eroriak.
Berdin dio.
Busti egiten naute,
nahi ez badute ere
ni aintzat hartu beharra dute,
nire larru sinesgaitz hau bustitzea egokitu zaie.
Ez dakit zer, baina banaiz.
© Juan Luis Zabala