Tradución: Ricardo Pichel Gotérrez
Tradución: Ricardo Pichel Gotérrez
Can sen dono
(Kaleko zakurra)
son tan miña como de ninguén
sucédeme o mesmo que ao can
que intenta comer a súa sombra
póñenme nerviosa as cancións de amor
dígoche: os meus dedos están adestrados
no zapping dos diales da radio
cando deixan de ser peites.
teño corvos de meu aniñados no meu cabelo
ás veces termo deles coa man
sempre que non volven preto
coma a sombra do can
de feito hai tempo que perdín
a sensación de perda
por favor cóntame
cousas que poida esquecer
que fuxan de bolsas afuracadas
desde hai tempo sóbranme perchas no armario
ninguén me chama
desde a cociña ao baño
rodeada estou de cadeiras baleiras
son tan miña como de ninguén
igual ca os cans de palleiro
podo seguir aparentando ante min mesma
igual que agora
por exemplo poreime ao outro lado da cama
para ser eu a única que falte
cando dea a volta e mire ao outro lado
© Leire Bilbao